Desondanks heeft deze studie een aantal beperkingen in zijn experimentele opzet, zo gebruikten onderzoekers een wifi routersysteem om hun cellijnen bloot te stellen. Dit is echter geen geschikt blootstellingssysteem voor in vitro (buiten het levend organisme, in laboglaswerk) labostudies, omdat de werkelijke blootstelling van de cellen heel moeilijk te controleren valt. Bovendien werd niet voldaan aan de kwaliteitscriteria van de laboratoriumstudies: zo werden de testen niet blind uitgevoerd, waardoor een mogelijke (onbewuste) verandering kan worden teweeg gebracht door de onderzoekers bij het analyseren of blootstellen van de stalen, wat dan weer een vertekening in de resultaten kan geven. De temperatuur van de stalen werd ook niet gecontroleerd, zowel niet tijdens, voor of na de blootstelling, waardoor temperatuursafhankelijke effecten ook niet uitgesloten kunnen worden. Daarnaast moet opgemerkt worden dat het heel belangrijk om een negatieve controle te hebben. Met een negatieve controle wordt nagegaan wat gebeurt als er geen blootstelling is aan RF-EMV , zodat de effecten die bij blootstelling van de cellen werden waargenomen rechtstreeks kan vergeleken worden met niet blootgestelde controlecellen, om zo het eigenlijke effect van de blootstelling te zien. In deze studie maakten de onderzoekers gebruik van beschermende folie om de negatieve controle uit te voeren. Dit is ongewoon is: Enerzijds, weten we niet hoe goed deze folie het staal volledig afschermt en anderzijds weten we niet of het afschermen zelf, wat de omgeving van de cellen wijzigt, een invloed heeft op de groei en biologische conditie van de cellen.
Hoewel deze bevindingen interessant zijn en verder onderzoek verdienen, is er nog veel werk te doen voordat het potentiële verband tussen RF-EMV, miR-34a en het biologisch ritme begrepen wordt.